مرگ من روزی فرا خواد رسید...

در بهاری روشن از امواج نور...

در زمستانی غبارآلود و دور...

یا خزانی خالی از فریاد و شور...

مرگ من روزی فرا خواهد رسید،

روزی از این تلخ و شیرین روزها،

روز پوچی همچون روزان دگر،

سایه ای از امروزها،دیروزها...